طبرستان از کوه ها تا دریای کاسپین نه تنها دیرتر از سایر نقاط به دست اعراب افتاد که حتی پس از فتح نیز همواره خاستگاه جنبش ها و مبارزات علیه اعراب و خلفا بود. داشتن کوه های صعب العبور و جنگل های فراوان از علل مهم در شکل گیری مبارزات و ملتهب بودن اوضاع طبرستان به شمار می رفت. تا مدت ها پس از گسترش اسلام در سایر سرزمین ها، در شمال ایران، سلسله های گوناگونی چون قارنیان، باوندیان، پادوسبانان و …حکومت می کردند.
احمد کسروی در بهار نوشته‌است:
«اوایل قرن سوم که دامنهٔ فتوحات اسلامی در آسیا تا حدود چین و در آفریقا تا سواحل بحر اطلس و در اروپا تا وراء جبل و آلپ امتداد یافته بود و در پایتخت‌های اسپانیا و پرتغال به جای ناقوس صدای اذان مسلمین به اطراف طنین می‌انداخت، در قله های کوه سوادکوه( تپورستان_مازندران وگیلان)آتشکده‌های دین زرتشت دایر و مشتعل بود و اسپهبدان هنوز کیش نیاکان خود را از دست نداده بودند.»
