زندگی ست دیگر
همیشه که همه رنگ‌هایش جور نیست ،
همه سازهایش کوک نیست ،
باید یاد گرفت با هر سازش رقصید ،
حتی با ناکوک ترین ناکوکش،
اصلا رنگ و رقص و ساز و کوکش
را فراموش کن،
حواست باشد به این روزهایی
که دیگر برنمی گردد،
به فرصت هایی که مثل باد
می آیند و می روند و همیشگی نیستند ،
به این سالها که به سرعت برق گذشتند،
به جوانی که رفت،
میانسالی که می رود،
حواست باشد به کوتاهی زندگی،
به پاییزی که رفت ،
زمستانی که دارد تمام می شود کم کم،
ریز ریز،
آرام آرام،
نم نمک
زندگی به همین آسانی می گذرد
ابرهای آسمان زندگی گاهی می بارد
گاهی هم صاف است،
بدون ابر بدون بارندگی
هر جور که باشی می گذرد،
روزها را دریاب