خودت را با محتوای زندگیت اشتباه نگیر

دقت کنید که چیزی درون شما نسبت به احساسات و عواطفتان آگاه است. چه چیزی نسبت به غمگین بودن شما آگاه است؟ چه چیزی نسبت به شاد بودن شما آگاه است؟ شما “آن” هستید و نه خودِ غم و شادی. با “آن” بمانید.

“آن” چیزی که از احساسات و عواطف شما آگاه است همان چیزی است که خود به خودی درون شما نفس میکشد، همان چیزی است که غذایی که میخورید را هضم میکند همان چیزی است که این بدن را به شما داده. شما با همان می‌بینید، با همان می‌شنوید و … . این همان چیزی است که از وجود افکار و احساسات و ادراکات آگاه هست. در مثال صفحه نمایش و محتوای آن، همان صفحه نمایش است که ثابت و بدون تغییر است، همان چیزی است که از تجربه‌ها آگاه است. تو آنی. خودت را با محتوای زندگیت اشتباه نگیر.