آنچه خدا خواست همان میشود
وآنچه دلت خواست نه آن میشود
امام علی (ع) مىفرماید «انسان از یافتن چیزى خشنود مىگردد که هرگز از دست او نمىرفت (و به عکس) از فوت چیزى اندوهناک مىگردد که هرگز نصیب او نمىشد»
در توضیح این متن باید گفت، گاه هدیههایی نصیب انسان مىشود که تلاش و کوششى براى آن نکرده و از نظر ظاهر به طور قطعی به او مىرسید در این گونه موارد شادمانى چندان مفهومى ندارد و به عکس از نظر مقدرات و عالم اسباب امورى است که انسان هرچه تلاش کند به آن نخواهد رسید و به تعبیر دیگر قسمت او نیست گاه در اینجا غمگین مىشود در حالى که تأسف خوردن بر این گونه امور منطقى نیست و همانند آن است که انسان تأسف بخورد چرا بال و پر ندارد که بر فراز آسمان ها پرواز کند
ه یقین توجّه به این دو نکته انسان را از دلبستگىهاى فوق العاده مادى رها مىسازد، زیرا نسبت به تمام نعمتهاى مادى که در اختیار اوست یا آنچه از دست او رفته همین احتمال هست
همان چیزى که در قرآن آمده «این به جهت آن است که براى آنچه از دست دادهاید تأسف نخورید، و به آنچه به شما داده شده دلبسته و شادمان نباشید» سوره حدید ، آیه ۲۳