وقتی فرد، روی ترازو می‌ایسته، فقط یک عدد بهش اعلام میشه که وزن او رو توصیف می‌کنه؛ تفسیر این عدد به خود فرد بستگی داره که آیا کمبود وزن داره یا اضافه وزن. ترازو هیچوقت نمیگه وااای چقدر لاغر شدی/n/n یا نمیگه نمیخوای یه فکری برای این هیکل چاقت بکنی؟
پس به جای برچسب زدن، فقط رفتار فرد رو توصیف کنیم؛ البته میتونیم در کنارش، “احساسات و انتظارات” خودمون رو هم بیان کنیم، اما نباید صفتی رو به شخصیت فرد نسبت بدیم؛ مثلا:
❌ آدم بی‌ملاحظه و خودخواهی هستی/n یه ساعته منو اینجا کاشتی
✅ قول داده بودی یک ساعت پیش برسی اینجا (+ من از این چشم انتظاری، هم خسته شدم و هم عصبانی).
❌ خیلی بی‌غیرتی/n اصلا عین خیالت نبود که مادرت چطوری با من رفتار کرد
✅ وقتی مادرت با من برخورد تندی کرد، هیچ عکس‌العملی نشون ندادی (+ من انتظار داشتم از من دفاع کنی، و از سکوتت فوق‌العاده دل‌شکسته و دلخور شدم).
💎 شیوه بیان اول، به احتمال بسیار زیاد، زمینه‌ساز مشاجره و شیوه برخورد دوم، به احتمال بسیار زیاد، زمینه‌ساز همدلی و عذرخواهی خواهد بود.
