همیشه گمان می‌کنیم زندگی در فلان نقطه و با فلان شرایط شروع میشه

مثلا بعد از فارغ‌التحصیلی؛ بعد از کار پیدا کردن؛ بعد از خرید فلان خونه و ماشین و…؛ بعد از یافتن همسر دلخواهمون؛ بعد از اینکه بچه‌ها از آب و گل در اومدن و کمی وقتمون آزاد شد؛ بعد از اینکه از اشتغال و ازدواج مناسب بچه‌ها خیالمون راحت بشه؛ بعد… بعد..‌. بعد

🔸 و تازه اگه توی یکی از همون مراحل اولیه نمیریم و عمر طولانی داشته باشیم، تا سر می‌گردونیم ناگهان متوجه میشیم فرصت تموم شده و ما یک زندگی ربات‌وار و سراسر دغدغه و نگرانی داشتیم و نفهمیدیم چطور گذشت.

🔸 می‌بینیم بدون رسیدن به اون زمانی که فکر می‌کردیم اگه چنین و چنان باشه، اونوقت شاد و آسوده خواهم بود و می‌تونم راحت زندگی کنم، باید به ناچار زندگی رو ترک کنیم.

❣فارغ از شرایط بیرونی، زندگی همین فرصت امروزه؛ زندگی کنیم هر لحظه رو.