متن پهلوی”ستایش سی روزه”
نوشتار آریوبرزن
آگاهی ایرانیان باستان از گردش ماه و خورشید و جزر و مد دریا و رودخانه ها
“سپاس دارم از دادار بِه ، که او فراز آفرید تو ماهِ زیبا و بامی ( را ) برای روشناییِ شب و فراز روش هستی از بندهش تا به فرشکرد کرداری به نمو کردن و کاستن اندر ماه به درازیِ ۱۵ شبانه روز نمو کنی و ۱۵ شبانه روز بکاهی و زمانی که نمو کنی همه ی جهانِ اورمزد داده افزائی و آشکارتر ، آبِ دریاچه ها ، دریا ها ، و نیز رودان ، چشمه ها و نیز بسیار گیاهان زرین و تر ” *
* ادبیات پهلوی برای دورانِ افزودن و کاستن در کامل بودنِ ماه اصطلاح اندر ماه، پُر ماه،ویشپتث بکار می رفته است اندر ماه زمانی است که هلالِ ماه به صورتِ تیغه است،پُر ماه زمانی است که ماه پُر است،و ویشپتث زمانِ کاستنِ ماه می باشد
بن مایه عفیفی رحیم،ستایش سی روزه،پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی