مفاهیم تازه ای که از فرهنگ غرب به فرهنگ ما راه می یافت، در اصل مفاهیمی بود که در بستر تاریخ و فرهنگ دیگری بالیده بود، شکل گرفته بود و با توجه به تاریخ و فرهنگ جوامع غربی، بیانگر تجربیاتی بود که در تاریخ آن کشورها و در زبان های اروپایی، با تفاوتهایی، معنای کم و بیش واضح و مشخص داشت اما این مفاهیم در فرهنگ ما، پیشینه ای نداشتند نه در زبان ما و نه در تاریخ ما
روشن تر بگویم، از آنجا که ما تجربه ی چنان مفاهیمی را نداشتیم، یعنی وقتی (( حکومت ملی)) یا (( مجلس ملی))، یا (( حکومت قانونی)) و (( مشروطه )) نداشتیم، نمی توانستیم چنان مفاهیمی هم در زبان داشته باشیم (( آزادی قلم و بیان )) در زبان و بیان روشنفکرانی چون یوسف خان مستشار الدوله و ملکم خان و بسیاری از روحانیون و مشروطه خواهان، به سادگی به (( امربه معروف و نهی از منکر)) معنی میشد و از آن مهم تر، اساس مشروطیت و حتی دموکراسی به (( امرهم شوری بینهم )) تعبیر میگردید
ماشالله آجودانی، مشروطه ایرانی، نشر اختر، پیشگفتار ص۸
پ ن این بدفهمیها موجب شد ما ایرانیها به درستی معنای ساختارهای سیاسی اجتماعی غربی را هرگز نفهمیم
تاریخ و فرهنگ