حضور دیگران، اموال و داشتهها، امتیازات و موقعیتها در زندگی، موقته اینها میتونن رفاه یا شادمانیهای موقت و سطحی ایجاد کنند، اما اگر آرامش و شادی عمیق وجودی و معنای زندگی خودمون رو به اینها وابسته کنیم، هراس و اضطراب از دست دادنشون رو جایگزین آرامش و شادمانی و لذت از داشنتشون میکنیم
باید همیشه حقیقت موقت بودن و عدم تضمین امنیت و پایداری داشتهها در این دنیا رو در نظر داشته باشیم، و بدونیم فقط ویژگیهایی که در خودمون پرورش میدیم و رشدی که در وجودمون ایجاد میشه برای ما باقی میمونه، نه داشتههای بیرونی؛ اصرار به حفظ و تضمین پایداری چیزهایی که ماهیت پایدار ندارند، فقط از ما یک موجود همیشه نگران میسازه
خیلیها گمان میکنند با داشتههای بیشتر میتونن به حال خوب برسند، در حالیکه برعکس، باعث افزایش وابستگی، نگرانی و آشفتگی خواهد شد به جای تحکیم وابستگیها و نگرانی مداوم و مشغله و تقلا برای بیشتر و بیشتر داشتن، باید بر شکوفایی ظرفیتهای وجودی خودمون متمرکز بشیم و با حضور در لحظه حال از تمامی لحظههای بهرهمندی از دستاوردهای فعلی، لذت ببریم
کانال بینش و خودشکوفایی
-
1 کسی میگه “من عاشق پرندههام”،
-
2 ️اگر زوجین زندگی مشترک رو جا
-
3 مکث تنها شکست، تلاش نکردنه
-
4 من، چیزهایی نیستم که برام اتفا
-
5 مهم نیست که شرایط چقدر بیرحمان
-
6 اکثر انسانها برای بهبود زندگی
-
7 فقط چونکه راه من متفاوته، به ا
-
8 اگه رابطهی پایدار میخوای، از
-
9 مکث هرگز عمرت رو صرف زندگی ب
-
10 برای حال خوب، نشاط و شادابی،