متاسفانه برخی از گردشگران با رها کردن زباله‌های خود در دل طبیعت، مهر این خاک سبز را با نامهربانی پاسخ می‌دهند؛ گویی نمک می‌خورند و نمکدان می‌شکنند.
طبیعت میراثی نیست که از پیشینیان به ما رسیده باشد و هرگونه که بخواهیم با آن رفتار کنیم.طبیعت امانتی است که به ما واگذار شده است تا آنرا همانگونه که دریافت کرده ایم به آیندگان تحویل دهیم. گاهگاهی که برای گذران روزی یا ساعاتی به دامن پاک و امن طبیعت می رویم با صحنه های بسیار خشن و ناراحت کننده ای روبرو می شویم مانند : قلع و قمع درختان برای روشن کردن آتش، کندن و هموار کردن پوشش گیاهی و اصلی زمین برای برپا کردن چندساعته یا چند روزه ی چادر، روشن کردن آتش های بزرگ و وسیع روی پوشش گیاهی یا نزدیک درختان، پخش کردن زباله در طبیعت و … .
چرا زباله هایی که خودمون تولید کردیم
با خود به مبدا بر نمیگردونیم ❓❓❓
بیائید با طببعت مهربان باشیم 🍀
