نپرس که کی میخوام ازدواج کنم ؟
حمایت کردن از هر زنی که مستقل و تنها زندگی میکند یک “درک” است نه یک همدردی یا حرکتِ احساسیِ موقت
زمانی که ما به یک “درکِ” عمیق از وضعیتِ قضاوت‌گرایانه اجتماعمان نسبت به تنهایی یک زن میرسیم، هر جا که زنی مستقل را ببینیم از او حمایت خواهیم کرد رفتارهای پایدار و طولانی مدت، از یک “درکِ عمیق” به وجود میآیند
پایداری‌شان به علت وجودِ یک فهمِ است انگار که بخشی از ما میفهمد و حس میکند مسئولیت خودش را در مقابل اتفاقات، تغییرات و انتخاب های اجتماعی آدم‌ها این فهم و درک در تمام آدمهای اجتماع بروز نمیکند، نباید هم بروز کند
درک، مخصوص بخشی از جامعه است و آرام آرام همان بخش به اطرافیانش، به کودکانش و به شاگردانش میآموزد چطور بی‌قضاوت و با دانش با اتفاقاتی مانند تجرد و استقلال زنان برخورد کند همان بخش آرام آرام به دیگران میآموزد چطور احترام گذاشتن را تمرین کند و وقتی زنی را میبیند که نمیخواهد ازدواج کند یا تصمیمش این است که تنها بماند از او نپرسد چطور تنهایی زندگی میکنی؟
کی میخواهی ازدواج کنی؟