همیشه بر مطالعه توصیه و تأکید میشه؛ که اگر اهل مطالعه باشیم چقدر آگاه و روشنفکر و چنین و چنان خواهیم شد؛ و جوامع پیشرفته، متوسط زمان مطالعه‌شون چقدر زیاده و…
ولی چنین نیست اول باید به این بینش برسیم که داریم از یک دریچه‌ی خاص به جهان، اجتماعات و انسان‌ها نگاه می‌کنیم، و تا زمانی که بر این دریچه تعصب بورزیم، همه کتاب‌هایی که انتخاب می‌کنیم، محدود به همین نوع نگرش و مؤید همین دریچه خواهند بود؛ و حتی اگر کتبی متفاوت از نگرش فعلیمون بخونیم، اون‌ها رو رد و تحقیر خواهیم کرد.
ضمنا اگر قدرت درک عمیق و تحلیل منطقی و کارآمد و تفکر بدون خطای شناختی نداشته باشیم، حتی اگر کتابی متضاد با نگرش فعلیمون رو بخونیم و کاملا بپذیریم، نشانه‌ی رشد و روشنفکری نیست؛ نباید مقهور هر نوع نگرش ناکارآمدی شد که برچسب روشنفکری خورده
کتاب ها میتونن به ما ایده‌های گسترده جهت تحلیل و اندیشیدن بدن؛ اما اگر ذهن ما از قدرت سنجش و پردازش کافی و عمیق برخوردار نباشه، افزایش میزان مطالعه نه تنها باعث آگاهی و خردمندی نخواهد شد، بلکه فقط باعث افزایش ادعا و تعصب و خودروشنفکرپنداری میشه.
